Het lijkt steeds hipper te worden: een moestuin. Dit wordt ons derde moestuinjaar – jawel, wij zijn nog voordat Albert Heijn de moestuinimini’s uitdeelde begonnen.

Het was een idee van mijn wederhelft, om zelf wat groenten te gaan ‘verbouwen’. Ik vond het een prima idee: de kinderen konden zo van dichtbij zien hoe alles groeit en bloeit en misschien hielden we er ook nog wat lekkers aan over. En zo startte zijn project. Het sloeg aan: de kinderen dachten mee over de groenten die ze wilden hebben en hielpen bij het zaaien, water geven en ‘oogsten’, alsof ze nooit anders hadden gedaan.

Elk jaar wordt het moestuinproject groter. Er komen meer soorten en meer planten bij. Vorig jaar stonden er potten vol met diverse soorten tomatenplanten in de huiskamer te wachten tot het warm genoeg was om buiten verder te groeien. Dit jaar heeft de moestuinman (gelukkig!) hiervoor speciaal een kasje aangeschaft. Mijn moeder gaf laatst subtiel een hint dat ze dit jaar wel genoeg heeft aan één cherrytomatenplantje. We hadden er vorig jaar wel erg veel!

De voorbereidingen zijn getroffen: het kasje is in elkaar gezet, de zaden zijn weer aangevuld, de tuin is opgeruimd, de regenton schoongemaakt, we zijn er klaar voor. Ook hebben we ons mezenkastje vervangen en een kastje voor roodborstjes en een mini insectenhotel voor o.a. bijen en lieveheersbeestjes opgehangen.

Wij halen de natuur onze twaalf jaar oude Vinexwijk wel in! Althans, we doen ons best. Net zo benieuwd als ik of er straks jonge vogeltjes en zoemende bijtjes in de tuin rondvliegen en of we over een paar maanden een complete salade uit eigen moestuin kunnen eten? Wordt vervolgd…