Met 6jr naar het winkelcentrum. Hij op de step, ik loop met hem mee. Twee straten van huis ziet hij een kleurig snoepdoosje op de stoep liggen. Ik zie het ook, maar negeer het: nergens een prullenbak te bekennen, onhandig.. Plechtig beloof ik mezelf dat ik het een andere keer goed maak. Misschien ga ik wel een keer een rondje doen met de Zaanse Schonen, die in de buurt flink aan de weg timmeren met het verbeteren van de wereld door het opruimen van zwerfafval.

Mijn zoon doet niet aan negeren. “Zullen we dat weggooien, mam?” Net het zetje dat ik nodig had. Ik heb wel een plastic tasje mee, dat bedoeld was om heel verantwoord te kunnen bedanken voor alle tasjes die me zo dadelijk aangeboden gaan worden. We nemen het doosje mee. Ook een kapotte tie-wrap, een plastic label en een leeg sigarettenpakje verdwijnen onderweg in de plastic tas. Vlak bij het winkelcentrum vinden we een cola blikje dat, als hij het oppakt, niet leeg blijkt te zijn. Dat hou ik wel vast.

Bij het winkelcentrum kijk ik trots hoe mijn jongste tevreden de rommel in de prullenbak gooit. Hij draagt zijn steentje bij, mijn Zaanse Schone, en eigenlijk is het zo makkelijk. Ik volg zijn voorbeeld; ik keer het tasje, waar we het afval in meegnomen hebben, binnenstebuiten en gebruik het alsnog voor onze aankopen. Volgende keer een extra zakje mee.

Meer informatie over de activiteiten van de Zaanse Schonen:
https://www.facebook.com/ZaanseSchonen