“Waarom komt het wel op het nieuws als Justin Bieber in Nederland is, maar niet als Andy Griffiths in Nederland is?” vraagt mijn achtjarige zoon in de auto onderweg naar huis. Op zijn schoot “De Waanzinnige Boomhut van 78 verdiepingen”, het boek dat hij net heeft gekregen.

In het boek een waardevolle verovering: de handtekening van Andy Griffiths, de Australische schrijver die samen met illustrator Terry Denton verantwoordelijk is voor de “Waanzinnige Boomhut”-serie; een reeks bizarre, fantasierijke verhalen die mijn jongste erg grappig vindt.

Bij toeval was ik er achter gekomen dat er een ‘Waanzinnige Boomhutfeest” zou worden gehouden in een boekhandel in Haarlem. Jongste zoon houdt niet zo van drukte en spannende situaties, maar deze gelegenheid wilde hij niet aan zich voorbij laten gaan.

Het feest begon met een ‘Q&A”, vervolgde met een Quiz (alle vragen goed!) en eindigde met een signeersessie en boomhut-boek-taart. Het was dringen geblazen voor de tafel waar de schrijver zijn handtekeningen uitdeelde, maar we hielden vol. Dolblij was zoonlief met de handtekening in zijn nieuwe boek. Snel verdwenen we daarna uit de menigte en rekenden af.

Toen we net onderweg naar de auto waren kwamen we tot de conclusie dat het eigenlijk heel rustig was geworden aan het einde. Misschien was er dan toch nog gelegenheid om voor vriendjes die er niet bij konden zijn een handtekening te vragen. Rechtsomkeert dus.

Andy zat er nog en toonde zich heel bereidwillig. Bij elke handtekening maakte hij een poppetje. “Lijkt hij een beetje op één van je vrienden?” vroeg hij nog. Nadat zoon ook een stukje taart had weggewerkt ging hij ook nog zijn naam in zijn boek laten zetten. Maar dat was eigenlijk net te spannend. Vader schoot te hulp en de schrijver zette rustig de tekst erbij. Zoon kreeg een hand en straalde.

Wat een ontspannen sfeer zo aan het eind; zelfs ik durfde nog een praatje aan te knopen en kwam zo te weten dat Andy er twee dagen in Nederland op had zitten, dat er nog een dag zou volgen met interviews en daarna een doorreis naar Polen. Hij is op een ‘booktour’ van twee maanden. Voorheen ging hij alleen naar de VS en de UK, maar door het grote succes van de boeken komt hij nu dus ook in landen als Nederland, Polen en Noorwegen. Het leven van een rockster, grapte ik nog. “Ja, maar zonder al dat andere gedoe,” was zijn reactie. Heerlijk. Ik wenste hem nog een fijne tour. Mijn kind werkte zijn laatste hapje taart weg en we vertrokken.

Persoonlijk ben ik blij, dat de komst van Andy niet op het nieuws was. Het was wel druk genoeg. Maar de vraag van de achtjarige geeft wel aan hoeveel waardering hij voor deze schrijver heeft. Ik hoop dat er nog vele boeken zullen volgen!