Wereldverbeteraars

Toen ik een jaar of tien was, werd er massaal gedemonstreerd tegen kernwapens. Ik kan me nog goed herinneren dat het gebeurde en hoe graag ik mee wilde lopen. Kernwapens waren (zijn) immers kwaadaardige massavernietigingswapens die je echt niet moest gebruiken, laat staan in je buurt wilde hebben. Daar moest je tegen in verzet komen. Zelfs een kind snapte dat.
Helaas zat meelopen er voor mij niet in en kon ik de demonstratie alleen bekijken op de tv. Betrokken voelde ik me evengoed. Ik uitte mijn standpunt met buttons van het Komitee Kruisraketten Nee en kettinkjes met het vredesteken.

 

In navolging van o.a. de demonstraties in de VS werd vandaag de Women’s March gehouden in Amsterdam. Zodra ik de aankondiging voorbij zag komen wist ik het zeker: daar wil ik bij zijn. Vreedzaam verzet tegen haat en voor gelijke behandeling, respect en compassie. Dat heeft de wereld nodig.

Misschien zou ik de kinderen wel meenemen. Dat zou mijn tienjarige zelf tof hebben gevonden. Oudste zoon had aan het begin van die middag weliswaar een sportwedstrijd , maar die was in Amsterdam, dus we konden het zowaar combineren. Ik overwoog nog een pussyhat aan te schaffen.

Tot dochter zich aanmeldde voor een auditie en werd uitgenodigd. Nóg een activiteit op 11 maart, juist tijdens het hoogtepunt van de mars. Ja maar… ik zou nu eindelijk gaan doen wat ik als kind niet kon en ervaren hoe het is om deel uit te maken van zo’n gebeurtenis! Ik heb nog even overwogen om dochter te zeggen dat het heel jammer voor haar was, maar dat mamma samen met andere bezorgde mensen de wereld moest gaan verbeteren. Echt!

De wereld verbeteren. Tja. Belangrijk natuurlijk, maar in de wereld van dochter was deze ervaring ook heel belangrijk. Mijn tienjarige zelf voelde voor mijn tienjarige dochter. Natuurlijk zou ik haar niet teleurstellen. Ik heb haar laten doen wat zij graag wil doen: de wereld mooier maken op haar manier. Zingend.

Ik heb vandaag ‘in spirit’ gedemonstreerd. Tussen het geruststellen van mijn zenuwachtige kind door hield ik een virtueel bord omhoog. Met een denkbeeldige pussyhat op m’n hoofd. Met veel liefde en maar een heel klein beetje spijt en het plechtige voornemen: de volgende keer ben ik er echt, écht bij! #womensmarch1nl #ikwaserbij

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *