‘Into the wild’ is een film uit 2007 van regisseur Sean Penn, gebaseerd op het boek van Jon Krakauer over het waargebeurde verhaal van Chris McCandless.
Na zijn afstuderen in 1990 verlaat Chris, zonder er iemand over te vertellen, zijn oude leven. Hij maakt zijn spaargeld over naar een goed doel en trekt met een rugzak in een oude auto de wijde wereld in om zijn droom te volgen: door Noord-Amerika reizen en naar Alaska gaan.
De reden waarom Chris vertrekt is zijn droom, maar heeft waarschijnlijk ook iets te maken met het materialistische leven waar hij zich niet in thuis voelt. Hij vertelt zijn niet-begrijpende ouders niets over zijn plan en de hele tijd dat hij op reis is, laat hij niets van zich horen. Hij neemt ook een andere naam aan: ‘Alexander Supertramp’.
Chris wil schrijven en heeft veel gelezen, maar erg goed voorbereid op het leven onderweg is hij in eerste instantie niet: in de woestijn wordt hij overspoeld door een ‘flash flood’ (waarvoor iedere toerist in die gebieden wordt gewaarschuwd, kan ik uit ervaring zeggen) en wordt zijn auto onbruikbaar.
Gelukkig is Chris een doorzetter en een aanpakker; zonder moeite laat hij de auto achter en vervolgt zijn weg liftend, kayakkend en reizend per goederentrein. Om in de eerste levensbehoeften te voorzien heeft hij zo nu en dan een baantje. Hij blijft voor wat langere tijd als hulp op een boerderij, waar hij zich ook wegwijs laat maken in het overleven in het wild. Hij past zich steeds beter aan het leven onderweg aan.
Hoewel hij grotendeels alleen is, ontmoet hij op zijn reis diverse mensen waar hij langere tijd mee optrekt, mooie gesprekken voert en een band opbouwt. De oudere Ron wil hem zelfs adopteren op het moment dat Chris weer verder wil. Telkens weer kiest hij er voor, om afscheid te nemen. Alles voor het hogere doel, zijn missie: Alaska. Als hij in 1992 Alaska bereikt, vindt hij een oude bus die zijn uitvalsbasis wordt. Daar brengt hij de laatste maanden van zijn avontuur door.
Into the wild is een groots en meeslepend avontuur met (familie)drama, mooie beelden, sterke dialogen, goede acteurs en fijne muziek (o.a. filmmuziek van Eddy Vedder (Pearl Jam)). De beelden van o.a. de woestijn, de Amerikaanse westkust, de Colorado river en Alaska zijn adembenemend. Als ik die zie, zou ik zo in de voetsporen van Chris willen volgen.
Het zijn de momenten, waarop hij zonder eten komt te zitten of uit een goederentrein wordt gegooid, die me dan weer tegenhouden. En het gebrek aan happy end.
Dat zal me er echter niet van weerhouden om de film nog eens kijken.
