Twaalf jaar geleden verhuisden (toen nog) vriend en ik van een tweekamerwoning naar een eengezinswoning. We brachten weinig spullen mee; wat we meenamen was ook nog deels studentikoze erfenis. Meubels gingen we pas kopen na de oplevering van het huis, omdat we -nieuwbouw- eerst de ruimte wilden zien voor we iets gingen uitzoeken.

Voor een aantal dingen, zoals bank met bijbehorende stoelen, een dressoir en tv meubel, slaagden we best snel. Later werd de studentenflat-inklap-IKEA tafel vervangen door een nieuwe met bijpassende stoelen en het dressoir -een miskoop, zo bleek later- weer weggedaan.

Een echt leuke salontafel, zoals dat heet, konden we niet direct vinden. Als tijdelijke, functionele oplossing, kozen we twee kleine tafeltjes met teakfineer, die uiteindelijk twaalf jaar samen onze ‘salontafel’ zijn geweest. Er kwam gewoon niets langs dat bij ons paste.

Afgelopen zomer trok de afbeelding bij de rubriek ‘Buis & Haard’ in de VARA Gids meteen mijn aandacht. Die tafel! Ik maakte er een foto van en stuurde ‘m naar (inmiddels) manlief met de tekst: “Die vind ik leuk!” Maar ja, de rubriek gaat niet over het interieur van de geïnterviewden, dus hoe kom je er achter of hij te koop is en waar?

Na een paar halfslachtige pogingen ben ik er vorige maand nog eens goed voor gaan zitten en heb met Google Images en heel veel speurwerk het merk (en uiteindelijk de tafel zelf) achterhaald.

Toen bleek een winkel niet al te ver bij ons vandaan hem ook nog te verkopen en gelukkig was hij in het echt net zo leuk als op de foto. Sinds vorige week hebben we ‘m in huis; ik word elke dag weer blij van onze fijne salontafel. Het duurt even, maar dan heb je ook wat!

_{By the way.. onderwerp van de betreffende B&H was Domien Verschuuren, waar ik toen nog niet van had gehoord, maar die we vorige week live in actie hebben gezien in het Glazen Huis.. 🙂}