De snoepjes van papabubble uit Amsterdam zijn ware kunstwerkjes. Kleine, kleurige, ronde zuurtjes met een figuurtje erin. Alles handgemaakt. Dat dit geen eenvoudig werk is, is wel duidelijk. De lolly’s zien er een stuk simpeler uit. Maar de beschrijving van de workshop zei het al: het is niet zo gemakkelijk als het lijkt.

In de ruimte komt de geur van zoetigheid me tegemoet. De basis van het snoepgoed wordt voor ons gemaakt. Dat vind ik wel jammer, want ik vind het leuk om zo veel mogelijk zelf te doen, maar het wordt tijdens de workshop wel duidelijk waarom dat is. Tijdens de bereiding krijgen we uitgebreid uitleg en het is fascinerend om te zien hoe er gemengd, gekneed, gesneden en gerold wordt.

Als er een rol snoep’deeg’ is die de juiste samenstelling heeft en op de juiste temperatuur is, mogen we zelf aan de slag. Van de rol moeten we het uiteinde dunner maken door het te rollen. Dat stuk knip je af, waarna je het moet oprollen en in een mal doen: een ronde en een hartvorm. Als het rolletje goed in de mal zit, gaat het stokje er in en de lolly weer uit de mal, om tot slot af te koelen en uit te harden.

Gaandeweg blijkt hoe lastig het kan zijn: als het materiaal te snel afkoelt, gaat het rollen lastig en hecht het niet goed, dus wordt het geen geheel. Bovendien krijg je het stokje er dan ook heel moeilijk in. Af en toe moet er dus wel eens wat worden vervangen. Met de rollen die te hard zijn geworden proberen we nog wat uit en maken we onze eigen snoepjes. Ik waan me bijna in de snoepfabriek van Willy Wonka.

Als laatste mogen we een ‘gepersonaliseerde’ lolly maken. Deze keer mag je je eigen creativiteit op de rol snoep loslaten. De mooiste creaties komen voorbij: een snor, harten, vlinders, bloemen, een mond, sterren, een bril, een strik.. Ik heb mijn zinnen op een langwerpige lolly gezet. Met hulp van één van de begeleiders ga ik aan de slag. Al gauw begint het er wat rommelig uit te zien, maar vandaag gaat creativiteit boven mijn perfectionisme en mag ik lekker door rommelen. Het resultaat: een kleurige sliert die als een soort slingerijsje om het stokje heen is gewikkeld. Niet netjes, wel lol(ly)ig.

Tot slot worden alle zoetigheden luchtdicht verpakt om te voorkomen dat ze gaan plakken als ze mee naar huis gaan. Het ziet er prachtig uit. We kunnen bovendien nog wat van het ‘restmateriaal’ inpakken en net als vele andere deelnemers kan ik de verleiding niet weerstaan om ook een potje van die prachtige snoepjes mee te nemen. Ik heb een ontzettend leuke middag gehad en ben er voorlopig nog wel even zoet mee!