Met beeldbrigadefotografen Jolanda en Joyce ging ik naar theaterspektakel ‘Insect’, verzorgd door jeugdtheaterschool Theater MUS, leerlingen van Nathalie Prins van Duin en Myra Emmen Riedel, strijkorkest ‘The Stringkids’ en Balletstudio DanZin. 

We waren ruim voor aanvang binnen en konden alvast de sfeer proeven. Het contrast tussen de hectiek achter de schermen en de rust in de zaal was groot: dansende vleugels door de gangen van het Zaantheater, terwijl je in de zaal een speld kon horen vallen. Ondertussen zocht ik een plekje waar ik verdekt opgesteld notities zou kunnen maken en bespraken Joyce en Jolanda welke lenzen en instellingen ze zouden gebruiken. 

Vlak voor de voorstelling werden alle artiesten nog even op het toneel verzameld voor een warming up. De muzikanten hadden hun plaatsen al ingenomen en een paar nummers ingespeeld en alle acteurs, dansers en crew kwamen erbij. De ‘mieren’ waren wat aan de late kant, want, zo hoorde ik, ‘het was nog een heel gedoe om de konten erop te krijgen!’ 

Joyce en Jolanda namen hun plaatsen in op de trappen aan weerszijden van de zaal. Het schimmenspel werd opgesteld en na een laatste ‘toitoitoi’ werd de zaal geopend. Terwijl de muziek klonk en het schimmenspel speelde, stroomde het publiek de uitverkochte Forbozaal binnen. Toen doofde het licht en werd het stil in de zaal… 

Het meisje Roos raakt verdwaald in de insectenwereld. Zoekend naar een uitgang komt ze langs dansende vlinders en werkende mieren. De sprinkhaan, die over de organisatie gaat, vangt haar op en wijst haar een plaats toe bij de bloemen. Ze is immers een Roos..?   

Maar Roos doet niet zomaar wat haar gezegd wordt, tot grote frustratie van de bijenkoningin (‘Die nieuwe veroorzaakt onrust’), die grote ambities heeft maar, volgens de heerlijk roddelende bloemen in het veld, op het randje van een burn-out zit. En dat terwijl de hoornaar uit is op een machtsovername.. 

Op haar zoektocht naar een uitgang ontmoet Roos ook een meikever, die graag een libelle zou zijn. Maar de koningin heeft er genoeg van en dreigt Roos te verbannen naar ‘Veld X’, waar, zo blijkt uit weer een prachtig schimmenspel, enge beesten en griezelige planten leven.  

Roos belooft beter haar best te doen en vraagt de boktor om vleugels. Deze geeft ze aan de meikever, waarna Roos met hulp van de meikever/libelle ontsnapt door een gat in de heg. In het slotlied wordt gezongen: 

“Je bent wie je bent – een roos, een Libelle, laat niemand je ooit iets anders vertellen / Als je doet wat je hart je zegt, dan komt alles op z’n pootjes terecht”  

‘Insect’ was een lust voor de zintuigen, een theaterspektakel dat gonsde van de energie en creativiteit. Muziek, dans, theaterspel, prachtige kostuums, lichteffecten, decors en technische installaties. 

Al deze bijdragen geleverd door verschillende kunstdisciplines binnen FluXus. Een hele klus om dat allemaal bij elkaar te brengen en als een goed geoliede mierenkolonie te laten werken. Net als in het verhaal van Roos is alles helemaal op z’n pootjes terecht gekomen. Wij hebben genoten. De bijenkoningin zou tevreden zijn!

De foto’s van de Zaanse Beeldbrigade vind je in het album op de Facebookpagina.